مس و آلیاژهای آن-تاثیر عناصر آلیاژی فرعی
کلسیم، منیزیوم، لیتیوم، سدیم یا ترکیبی از این عناصر به آلیاژهای مس اضافه می شود که نقش اکسیژن زدا را دارند. مقادیر بسیار کم زا این عناصر اکسیژن زدا در آلیاژهای مس باقی می ماند و یک عامل مهم در جوشکاری هستند. حضور آنتی موآن، آرسنیک، فسفر، بیسمون، سلنیوم، گوگرد و تلوریم در برنز-آلومینیوم تک فاز و در آلیاژهای مس-نیکل موجب ترک خوردگی داغ می شود. مقادیر کم از آنتی موان به برنج ها اضافه می شود و تاثیر کمی بر جوش پذیری دارد. کربن در آلیاژهای مس غیرقابل حس می باشد، مگر این که مقدیر زیادی آهن، منگنز یا سایر عناصر کاربیدزای قوی حضور داشته باشند. کربن در آلیاژهای مس از طریق رسوب گذاری در مرزدانه ها به صورت گرافیت یا کاربید بین فلزی تُرد ظاهر می-شود.
